Në shumicën e vendeve, fëmijët marrin mbiemrin e babait, një praktikë që ka rrënjë historike dhe kulturore. Ekspertët shpjegojnë se kjo traditë lidhet me strukturat patriarkale të shoqërisë, ku trashëgimia, prona dhe identiteti familjar ndaheshin përmes linjës mashkullore.
Sot, arsyet ligjore ndryshojnë nga vendi në vend. Në shumicën e ligjeve moderne, mbiemri i babait përdoret automatikisht si standard, por në disa shtete prindërit mund të zgjedhin t’i japin fëmijës mbiemrin e nënës ose një kombinim të të dyve.
Psikologët theksojnë se kjo praktikë ka edhe ndikim simbolik: mbiemri i babait i lidh fëmijët me historinë dhe identitetin e familjes, duke krijuar një ndjesi të përkatësisë dhe vazhdimësisë së linjës së familjes.
Megjithatë, me rritjen e barazisë gjinore dhe ndryshimet ligjore në disa vende, gjithnjë e më shumë familje po zgjedhin të përdorin mbiemrin e nënës ose një kombinim unik, duke sfiduar traditat e shekujve.
Në fund, mënyra se si caktohet mbiemri i fëmijës nuk është thjesht ligjore, por edhe një reflektim i ndryshimeve kulturore dhe shoqërore në botën moderne.