Sado e pamundur të duket, bisedimet e paqes midis zyrtarëve ukrainas dhe rusë filluan pak ditë pas agresionit më 24 shkurt.
Ata kanë vazhduar që atëherë, me takimin e ministrave të jashtëm në shtetin turk më shumë se një javë më parë.
Kjo javë ka pasur raportime të shumta të planeve të mundshme të paqes dhe listave të kërkesave ruse.
Por sa i vërtetë është ky “proces i paqes”, i cili vazhdon pavarësisht bombardimeve të pamëshirshme të Rusisë ndaj qyteteve si Mariupol?
E intervistuar sot në The Times, Sekretarja e Jashtme britanike, Liz Truss shprehu skepticizmin e shumë njerëzve në perëndim.
“Ajo që kemi parë është një përpjekje për të krijuar hapësirë që rusët të rigrupohen”, tha ajo. “Kam frikë se negociatat janë një përpjekje tjetër për të krijuar një diversion dhe për të krijuar një perde tymi nga [mizoritë] e tmerrshme”, shtoi britanikja.
Kryetarja e komisionit parlamentar të Ukrainës për integrimin në Bashkimin Evropian, Ivana Klympush Tsintsadze, thotë se bisedimet “nuk kanë terren real për një bisedë serioze”.
“Ata nuk janë gati për ndonjë bisedë serioze, përveç përmbushjes së ultimatumeve të tyre nga ukrainasit”, tha ajo për BBC.
Në fjalimin e fundit natën vonë, Volodymyr Zelensky tha se kishte ardhur koha për një takim. Ai e kishte menduar qartë me Vladimir Putinin.
Por kjo është diçka që Putini ka refuzuar ta bëjë që kur të dy burrat u takuan në Paris më shumë se dy vjet më parë.
Përpjekjet e fundit turke për të bashkuar të dy krerët nuk kanë rezultuar ende në ndonjë plan. Kjo nuk do të ndodhë derisa bisedimet e paqes të jenë shumë më të avancuara se sa janë tani.